به نقل از «قدس آنلاین»

ایران به قطب پرتاب ماهواره در منطقه تبدیل می‌شود

تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۸۵۲۵۷

 حسن سالاریه با اشاره تصویب برنامه 10 ساله صنعت فضایی در دولت سیزدهم اظهار کرد: قدمت صنعت فضایی در ایران در بخش طراحی و ساخت ماهواره و پرتابگر دو دهه است. البته بهره‌برداری از این صنعت بیش از 50 سال قدمت دارد.

وی ادامه داد: در حوزه سنجش از دور تجربه زیادی داشتیم و مرکز ما در  ماهدشت نخستین تصاویر ماهواره‌ای را دریافت می‌کرد که برای مدیریت کلان کشور استفاده می‌شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رئیس سازمان فضایی ایران گفت: عمر بهره‌برداری از صنعت فضایی به دلیل جنگ تحمیلی کوتاه بود و در اصل از اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 احیای صنعت فضایی با رشد و پیشرفتی بلندپروازانه که ناشی از پیشرفت‌هایی بود که در حوزه صنعت پرتابگر در بحث دفاعی رخ داده بود، شروع شد.

سالاریه اظهار کرد: ما از ساخت انواع لانچرهای سبک، پرتاب ماهواره‌های سبک با دقت‌های نسبتاً زیاد چند صد و چند 10 متر شروع کردیم و به این مرحله رسیدیم.

وی بیان کرد: درحال حاضر توان طراحی و ساخت ماهواره سنجشی با وزن 200 کیلوگرم را توسط دانش داخلی و به صورت کاملاً بومی داریم . ماهواره‌ای با دقت تصویربرداری 5 متر هم سال گذشته رونمایی شد.

فرایند ساخت مدرن‌ترین و دقیق‌ترین ماهواره‌ ایرانی با نام «پارس 3» آغاز شد

رئیس سازمان فضایی افزود: این مهم ادامه پیدا کرد و درحال توسعه طراحی و ساخت ماهواره‌ها با دقت بسیار بالاتر هستیم. قبلاً وعده‌هایی درباره ساخت ماهواره‌های سنجشی با دقت بالا داده بودیم و امروز با افتخار اعلام می‌کنم که سازمان فضایی ایران گام بسیار مهمی در حوزه طراحی و ساخت ماهواره‌های سنجشی بومی با دقت بسیار خوب برداشته و در این زمینه طراحی و ساخت دو پروژه مهم به نام‌های ماهواره "پارس "2 و ماهواره "پارس 3" رسماً آغاز شده است.

سالاریه  ادامه داد: ماهواره پارس 2 در واقع یک پروژه ساخت ماهواره سنجشی با دقت تصویربرداری 4 متر است که فرآیند طراحی و ساختش آغاز شده است.

وی گفت: ماهواره پارس 3 هم با دقت تصویربرداری حدود 2 متر، مدرن‌ترین و دقیق‌ترین ماهواره تصویربرداری ایران است که این پروژه هم مراحل طراحی و ساختش آغاز شده است.

رئیس سازمان فضایی تأکید کرد: در حوزه ماهواره‌های مخابراتی هدفگذاری ما در دو حوزه است. نخستین حوزه ماهواره‌های مخابراتی با ارتفاع پایین است که به دلیل زمان کوتاه گردش در دور زمین و عدم ثبات نسبت به سطح زمین به طور منظومه‌ای استفاده می‌شود.

طراحی و ساخت ماهواره مخابراتی ناهید 3 ابلاغ شده است

سالاریه اضافه کرد: ما پیش از این ماهواره‌ ناهید 1 را داشتیم. سال گذشته نیز ماهواره مخابراتی ناهید 2 را رونمایی کردیم که امسال نمونه پروازی‌اش عملیاتی شده و آماده پرتاب می‌شود.

وی گفت: همچنین ناهید 3 هم که جدیدترین پروژه  مخابراتی ایران است  به جهت طراحی و سخت ابلاغ شده است. این ماهواره  قابلیت‌های بالاتر و کیفیت بهتری دارد و می‌تواند پلتفرم مبنایی برای منظومه ماهواره‌های مخابراتی کشور باشد.

وی گفت: در حوزه پرتابگر اخبار خوبی داریم و تا پایان سال پرتاب‌های متعددی را خواهیم داشت که پتانسیل ما در مدار 250 کیلوگرم و 500 کیلوگرم به تثبیت برسد. همچنین برای اوزان و اجرام بالاتر نیز برنامه داریم.

سالاریه گفت: هدفگذاری دوم ما، ماهوراه‌های مخابراتی "زمین آهنگ" هستند که اجرام بسیار بالاتری دارند و در مدارات بالاتر قرار می‌گیرند. برنامه توسعه آن هم به موازات در حال پیگیری است و می‌خواهیم به جایی برسیم که پرتاب آنها را به صورت کاملاً بومی و با پرتابگرهای داخلی  انجام دهیم.

وی افزود: این ماهواره‌ها با توجه به عمر طولانی و توان تشعشی بالا به سوخت بالایی نیاز دارند و در نتیجه به پرتابگرهای سنگین‌تری نیاز داریم.

ساخت ماهواره سنجشی با دقت یک متر بر پایه تونایی دانشمندان بومی کاملاً  در دسترس است

رئیس سازمان فضایی با بیان اینکه حوزه اقتصاد فضا محل بهره‌برداری از داده‌ها و تصاویر است، گفت: سال گذشته پرتاب ماهواره خیام را داشتیم که با دقت یک متر تصویر می‌گیرد و بنا داریم تا پایان دولت سیزدهم پروژه‌های دیگری را برای رسیدن به دقت یک متر به صورت کاملاً بومی عملیات کنیم و در سال‌های آتی این خبر  را بدهیم که ساخت ماهواره بومی با دقت یک متر را انجام دادیم.

سالاریه ادامه داد: این مهم به هیچ وجه دور نیست و توانایی دانشمندان ما با توجه به اینکه صنعت فضایی ما کاملاً بومی است، توان بسیار بالایی در رسیدن به این هدف و اهداف بزرگتر وجود دارد.

وی اظهار کرد: با پرتاب خیام خون تازه‌ای در صنعت سنجش از دور ما در کشور جاری شد و این صنعت که نیاز به تصاویر و داده‌های مهم دارد، می‌تواند از آن استفاده کند. این ماهواره بخش زیادی از کشور ما را تصویربرداری کرده و چند ماه آینده  اولین تصاویر و نقشه‌های کامل و جامع از سطح کشور را خواهیم داشت که این داده‌ها تحت کنترل ماست و نقشه‌های موقعیت مکانی ما در کشور را به روز می‌کند.

وی گفت: این ماهواره همچنین در بخش کشاورزی، برآورد سطح زیرکشت، برآورد میزان آب پشت سد و ... کاربرد دارد. خیام درحال حاضر در حوزه کشاوزی، موقعیت مکانی و نقشه‌برداری و ... در حال ارائه خدمات است.

پرتاب کپسول‌های فضایی به زودی از سر گرفته می‌شود

سالاریه گفت: در دولت سیزدهم به دنبال توسعه بخش کپسول‌های فضایی هستیم. در دهه 80 پرتاب‌های کپسول موفق و ارزشمندی را داشتیم و به زودی پرتاب این کپسول‌ها از سر گرفته می‌شود و این موضوع برای صنعت فضایی کشور بسیار مهم است.

وی با اشاره به منابع مهمی که در فضا وجود دارد، گفت: با توجه به اینکه منابع نیاز صنعت هستند و منابع سطح و زیرزمین محدوده شده است، منابع موجود در فضا اهمیت زیادی دارد و کشورهای اطراف ما  به دنبال منابع خارج از جو هستند. بسیاری از کشورها برنامه‌های مهمی در این حوزه دارند و ما هم برای اینکه عقب نمانیم و کشورهای دیگر جای مار را نگیرند،  باید برنامه‌ریزی خوبی داشته باشیم.

رئیس سازمان فضایی تأکید کرد: صنعت فضایی در دولت سیزدهم با جدیت دنبال می‌شود و اخبار خوبی در  این حوزه به گوش هموطونان خواهد رسید.

بدون کمک بخش خصوصی صنعت فضایی پیش نمی‌رود

سالاریه نقش بخش خصوصی در حوزه فضا را بسیار مهم تلقی کرده و ادامه داد: برنامه ویژه‌ای برای توسعه اکوسیستم بخش خصوص داریم‌؛ در کشور ما سال‌هاست که توسعه توسط دولت انجام شده و این درحالی است که در دنیا بخش خصوصی به صورت جدا به بحث توسعه ورود کرده و بخش‌های مختلف را تقویت می‌کند.

سالاریه تاکید کرد:  بدون توجه به این تفکر صنعت فضایی ما پیش نمی‌رود و کشورهایی در حوزه فضایی موفق هستند که از بخش خصوصی غافل نشده‌اند. البته نقش حمایت دولت هم به ویژه در بحث توسعه زیرساخت‌ها بسیار مهم است.

وی ادامه داد: در سال جاری 2 قرارداد بزرگ با بخش خصوصی برای تامین تصاویر سنجشی 5 متر و توسعه ماهواره‌هایی با اینترنت اشیاء داشتیم که قرارداد اولی بسته شده و دومی در شرف انعقاد قرارداد است.

ایران به قطب پرتاب ماهواره در منطقه تبدیل می‌شود

سالاریه توضیح داد: بحث دیگر ما، پایگاه‌های پرتاب است که برای آن برنامه داریم. این پایگاه قابلیت پرتاب ماهواره‌ها در شیب‌های مختلف را دارد و ما نمی‌توانیم بدون داشتن پایگاه این صنعت را پیش ببریم.

وی ادامه داد: تلاش برای ساختن پایگاه پرتاب از قبل از دولت سیزدهم شروع شده و ما تلاش داریم که تا پایان این دولت بخش‌هایی از این پایگاه که قابلیت بهره‌برداری دارد را افتتاح کنیم و با افتخار به یکی از مراکز و هاب‌های پرتاب ماهواره به فضا، در منطقه تبدیل شویم.

رئیس سازمان فضایی خاطرنشان کرد: برنامه‌های صنعت فضایی با جدیت و مستقل از حمایت‌های مستقیم دولتی ادامه پیدا می‌کند و امیدوارم که همه ما شاهد پیروزی‌های چشمگیر کشور در این حوزه باشیم.

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: سازمان فضایی ایران حسن سالاریه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۸۵۲۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تعیین مرزهای ارمنستان و جمهوری آذربایجان و ۳ سناریوی پیش رو

با شکل گیری مذاکرات ارمنستان و جمهوری آذربایجان برای مشخص شدن مرزهای مورد مناقشه، چند سناریو برای آینده قفقاز جنوبی پیش روی ماست که یکی از آنها تبدیل شدن این منطقه به پلی بین قدرتهای منطقه‌ای و جهانی است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، از آنجایی که نظم جهانی در حال تبدیل شدن به معماری پیچیده تر با مجموعه ای از قدرت های جهانی و منطقه ای است، آینده ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی برای بازیگران داخلی و قدرت های خارجی حائز اهمیت است.

در حالی که روند طولانی و دشوار تعیین مرز بین ارمنستان و آذربایجان به عنوان یک مانع بزرگ برای عادی سازی روابط بین دو طرف بوده است، اکنون شاهد نشانه هایی از تحرکات برای شروع روند فیزیکی در جغرافیای این منطقه هستیم.

برخی استدلال می‌کنند که قفقاز جنوبی دنیای کوچک معماری گیج‌کننده کنونی قدرت جهانی است، با منافع متضاد، رقابتی و همزمان مجموعه‌ای از بازیگران منطقه‌ای و جهانی، مانند روسیه، ایران، ترکیه، ایالات متحده، رژیم اسرائیل، انگلیس، هند، پاکستان، چین، اتحادیه اروپا و تک تک اعضای اتحادیه اروپا.

کوتاه‌مدت‌ترین تهدید برای امنیت منطقه، تشدید احتمالی تهدید جدید آذربایجان علیه ارمنستان در صورت اختلاف بر سر مرزبندی جدید است که می‌تواند منجر به دخالت سایر بازیگران و شعله‌ور کردن جنگ منطقه‌ای با مشارکت مستقیم ایران، ترکیه و روسیه و دخالت غیرمستقیم رژیم اسرائیل و پاکستان، هند و فرانسه شود.

اگر این امر به واقعیت تبدیل شود، پیامدهای شدیدی برای همه کشورهای منطقه و همه قدرت‌های علاقه‌مند به یک منطقه چهارراهی باثبات قفقاز جنوبی خواهد داشت. هر کاری باید انجام شود تا آذربایجان و ارمنستان با حسن نیت به مذاکرات ادامه دهند.

پاشینیان نخست وزیر ارمنستان با درخواست باکو برای بازگرداندن چهار روستای مرزی که در زمان اتحاد جماهیر شوروی بخشی از آذربایجان بوده موافقت کرده است. این چهار روستا در سال1990 توسط نیروهای ارمنی تصرف و ساکنان آذربایجانی آن مجبور به فرار شدند.

این توافق در صورتی با توافق طرفین اجرایی شده که، روسیه نیروهای حافظ صلح را از منطقه قره باغ تخلیه و نیروهای نظامی آذربایجان جایگزین آنها خواهند شد. اهمیت مرز تعیین شده برای آذربایجان بسیار بالاست چرا که این مرز از نزدیکی خط لوله گاز اصلی روسیه عبور کرده و این منطقه دارای موقعیت نظامی مطلوبی است.

اما در خصوص تعیین مرز جدید و این توافق در آینده سناریوهای احتمالی وجود دارد که در این نوشتار به آن پرداخته شده است.

در سناریوی اول، منطقه به میدان نبرد فعال بازیگران مختلف منطقه‌ای و جهانی تبدیل می‌شود و ممکن است در نهایت تکه تکه و تقسیم شود. در این صورت ممکن است مرزهای ارمنستان و آذربایجان به خطوط گسل جدید بین قطب های جدید نظم منطقه ای و جهانی تبدیل شود که از همکاری های منطقه ای جلوگیری کرده و بر شانس ثبات و شکوفایی منطقه تأثیر منفی گذاشته و منطقه را به یک مرکز تجاری و حمل و نقل تبدیل می کند.

اگر ارمنستان در نهایت بخشی از غرب و آذربایجان با حفظ تعادل با روسیه و ایران به جهان ترک نزدیکتر شود، مرز ارمنستان و ایران به خط گسلی بین غرب و محور روسیه - ایران تبدیل خواهد شد، در حالی که ارمنستان – آذربایجان و مرزهای جدید آذربایجان خطی بین جهان غربی و غیر غربی خواهد بود.

برخی ممکن است استدلال کنند که بهترین راه حل این است که کل قفقاز جنوبی را در یک قطب از نظم نوین جهانی در حال ظهور بگنجانیم، در نتیجه یک منطقه را متحد کرده و از ایجاد هرگونه خطوط تقسیم جلوگیری می کنیم.

این سناریو کاملاً غیر واقعی است. حتی اگر ارمنستان به غرب بپیوندند که خود کاملاً چالش برانگیز به نظر می رسد، روسیه و ایران احتمالاً هر کاری را برای جلوگیری از چنین سناریویی انجام خواهند داد، زیرا نه روسیه و نه ایران خواستار قطع کامل ارتباط و تسلط بر ارمنستان نیستند. در همین حال، از آنجایی که آذربایجان بر سیاست خارجی خود بر توسعه همکاری با کشورهای ترک تاکید بیشتری دارد، تصور پیوستن آذربایجان به اتحادیه اروپا، اتحادیه اقتصادی اوراسیا و یا غرب چالش برانگیز است.

سناریوی دوم، آینده ای جایگزین برای قفقاز جنوبی وجود دارد تا از تبدیل شدن به یک منطقه تکه تکه شده تحت تأثیر قدرت های رقیب خودداری کند. در این آینده، این منطقه به پلی برای بازیگران منطقه ای و جهانی تبدیل خواهد شد و پتانسیل خود را برای خدمت به عنوان یک مرکز ترانزیت و لجستیک برای اروپا، روسیه، خاورمیانه، هند و چین به طور کامل درک خواهد کرد.

در این سناریو، منطقه بخشی (به طور کامل یا جزئی) از هیچ قدرت ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی در حال ظهور در جهان پسا تک قطبی نخواهد بود. این سناریو نه تنها منطقه را به یک هاب ترانزیتی و لجستیکی، بلکه به یک پلتفرم مناسب برای گفتگوهای بازیگران جهانی و منطقه ای، از جمله ایالات متحده – روسیه، ایالات متحده – ایران، اتحادیه اروپا – روسیه، تبدیل خواهد کرد.

این سناریو عاملیت کشورهای منطقه را افزایش می دهد و آنها ظرفیت و توانایی تأثیرگذاری بر تحولات قفقاز جنوبی را خواهند داشت و در مورد آینده خود اظهار نظر می کنند.

شرط اجباری تحقق سناریوی دوم، آغاز گفت‌وگو و همکاری بین هر 3 کشور منطقه است و به عنوان اولین گام در این مسیر، کشورها باید قوانین بین‌المللی از جمله عدم توسل به زور را بپذیرند و به آن پایبند باشند.

پس از بیش از 30 سال درگیری و جنگ، این سناریو ممکن است غیر واقعی به نظر برسد. با این حال، این تنها گزینه برای تأمین آینده ای امن، باثبات و مرفه برای منطقه و مردم آن است.

اولین گام برای تحقق این سناریو می‌تواند راه‌اندازی بسترهای کارشناسی منطقه‌ای برای گفتگو و مناظره با استفاده از جعبه ابزار دیپلماسی باشد. سپس ایده‌ها و پیشنهادات تدوین‌شده و مورد توافق در آن پلتفرم‌ها می‌تواند به مقامات مربوطه در منطقه و فراتر از آن از جمله روسیه، ایران، ترکیه، اتحادیه اروپا و آمریکا ارائه شود.

در حالت ایده آل، آذربایجان و ترکیه می توانند رقابت را در جهت تعامل سازنده هدایت کنند. از طریق فرمت 3+3، آذربایجان قصد دارد این رقابت را به سمت مسیری سازنده‌تر هدایت کند، آشتی منافع را تقویت کند و بحث‌های آزاد را در مورد همه مسائل منطقه‌ای که همه کشورهای منطقه را درگیر می‌کند، تسهیل کند.

شایان ذکر است، امضای معاهده صلح با آذربایجان فرصتی را برای ارمنستان و غرب فراهم می کند تا به طور مؤثری از نفوذ روسیه بر ارمنستان بکاهند. با این حال، به عنوان دموکراسی های انتخاباتی، این کشورهای غربی همچنان با چالش برآوردن خواسته های لابی ارمنی مواجه هستند. پیام صریح آذربایجان به غرب این است که نمی تواند هر دو طرف را داشته باشد. به عبارت دیگر، نمی‌تواند با لابی ارمنی مماشات کند و با وادار کردن آذربایجان به مصالحه بر سر منافع خود، به پیمان صلح دست یابد.

آذربایجان به عنوان تنها کشوری که بین روسیه و ایران واقع شده است، موقعیت منحصر به فردی دارد که هر دو جزو تحریم‌شده‌ترین کشورهای جهان توسط ایالات متحده و غرب به طور گسترده‌ هستند.

فاصله باکو تا مرز روسیه فقط 200 کیلومتر و در جهت مخالف تا مرز ایران 282 کیلومتر است.آذربایجان را می توان به طور استعاری به قلعه ای مستحکم تشبیه کرد که بر فراز تپه ای قرار گرفته و تحت تأثیر و فشار همسایگان قدرتمند خود قرار دارد. این موضع قدرت‌های غیرمنطقه‌ای را نیز به این فکر می‌اندازد که باید از خاک آذربایجان به عنوان پل ارتباطی علیه همسایگان خود استفاده کنند. بنابراین، یافتن توازن ظریف و خنثی کردن فشارهای همسایگان قدرتمند و قدرت های بیرونی بدون خطر رویارویی مستقیم با قدرت های منطقه ای و جهانی بسیار دشوار است.

این استراتژی بر اساس مجموعه ای از اصول با هدف معرفی آذربایجان به عنوان یک بازیگر قابل پیش بینی و قابل اعتماد در چشم قدرت های منطقه ای و جهانی است و سیاست های آذربایجان در خصوص تحولات در منطقه را چنین می توان بیان کرد:

همکاری آذربایجان با هیچ کشوری علیه کشور ثالث به ویژه کشورهای همسایه نبوده و نخواهد بود.همانطور که رئیس جمهور الهام علی اف تاکید کرد، خاک آذربایجان به عنوان میدان جنگ برای قدرت های منطقه ای و جهانی نخواهد بود. آذربایجان اجازه چنین استفاده ای را نخواهد داد.آذربایجان متعهد است که از تبدیل شدن قلمرو خود به پل ارتباطی قدرت های خارج از منطقه جلوگیری کند. آذربایجان از مداخله در انتخاب های سیاست خارجی همسایگان خود خودداری می کند، مگر اینکه این انتخاب ها تهدیدی مستقیم برای منافع ملی کشور باشد.حداقل انتظاراتی که روسیه از کشورهای پس از فروپاشی شوروی دارد، برای اینکه به عنوان یک تهدید تلقی نشود، شامل خودداری از مشارکت فعال در پروژه های ژئوپلیتیکی است که توسط غرب برای مقابله یا مهار روسیه تنظیم شده است. اساساً این به معنای نشان دادن عدم تمایل به پیوستن به ناتو یا ورود به اتحادیه گمرکی با اتحادیه اروپا است. با این حال، وسعت فضای موجود آذربایجان برای انجام یک سیاست خارجی مستقل قابل توجه است و دقیق تر است که آن را متعادل توصیف کنیم، به ویژه وقتی که از دریچه واقع گرایانه به آن نگاه کنیم. زیرا سیاست خارجی آذربایجان کاملاً واقع بینانه است.بر خلاف اتهامات باندبازی، آذربایجان با امضای توافقنامه همکاری استراتژیک و حمایت متقابل آذربایجان و ترکیه، اتحاد نظامی و سیاسی خود با ترکیه را مستحکم کرده است. این توافقنامه که توسط پارلمان های هر دو کشور به تصویب رسیده است، آنها را به عنوان متحدان نظامی و سیاسی معرفی می کند و مشارکت استراتژیک را به نمایش می گذارد که این امر موجب تقویت هژمونی ترکیه در منطقه خواهد شد. البته لازم است به اقداماتی که آذربایجان به ضرر منافع استراتژیک روسیه تلقی می شود اشاره ای داشته باشیم، این اقدامات شامل ایجاد خطوط لوله نفت و گاز است که روسیه را دور می زند. حمایت آذربایجان از گرجستان، به ویژه در سال های 2007 و 2008، کمک به امنیت انرژی گرجستان، توسعه زیرساخت های حمل و نقل که روسیه را دور می زند، ایفای نقش کلیدی در ادغام کشورهای ترک و حمایت آذربایجان از اوکراین پس از حمله روسیه در سال 2022 اشاره کرد.

در نهایت ذکر این مسئله که ایجاد مرز بندی جدید میان آذربایجان و ارمنستان همانطور که می تواند ایجاد کننده صلح و امنیت در منطقه باشد در مقابل با کوچکترین اشتباه در سیاست خارجی هر یک از طرفین دربردارنده و تشدید کننده تنش در منطقه خواهد بود.

یادداشت: معصومه محمدی کارشناس مسائل اوراسیا

انتهای پیام/